Protestantse Kerk

Gedachtenis-triptiek

Opdat zij niet worden vergeten……………                              In onze kerk worden de namen van de overleden gemeenteleden bijgeschreven op het gedachtenispaneel dat voor in de kerk hangt. Dat gebeurt meestal in de week voor Eeuwigheidszondag, de laatste zondag van het kerkelijk jaar. In de dienst worden nog eenmaal de namen genoemd van hen die in de loop van het jaar zijn overleden, de familie steekt een kaars aan en plaats een witte roos in een vaas. 

De gedachtenis-triptiek is van de hand van theoloog en kunstenaar ds. Ruud Bartlema, die het kunstwerk in 2008 maakte met de volgende beschrijving.  

Voorzijde in gesloten toestand

Op de voorzijde, wanneer het drieluik gesloten is, zijn twee zegenende handen te zien, die het Licht, beeld van Gods stralende aanwezigheid zegenen. Maar meer nog zegene zij als het ware de gestorvenen, wier namen zich aan de binnenkant van beide zijpanelen bevinden. De beide handen vormen door de in de vorm van een drietand bij elkaar gehouden vingers de omtrek van de Hebreeuwse letter ‘S’, de eerste letter van Sjeem (de Naam) en Sjaloom (vrede). Het gaat in de handen om een verwijzing naar de priester uit Israël  die, op deze manier de handen houdend, de Aäronitische zegen uitsprak. Twee letters worden op de mensen gelegd. Het laatste deel van deze bekende zegen staat onderaan het paneel in het Hebreeuws uitgebeeld, van rechts naar links te lezen. Vertaling: ‘En de Eeuwige richte Zijn/Haar Aangezicht op u en Hij/Zij legge op u, vrede.

 

Middenpaneel en zijpanelen aan de binnenkant

Onze gestorvenen op weg naar de eenwording met God. Mensen worden na hun sterven als het ware in het Licht getild van Gods aanwezigheid. Hoe dichter ze het centrum van het Licht naderen hoe meer raken ze vervuld van de Lichtmaterie zelf. Het licht is in dit schilderij een beeld, en naam voor de onnoembare God. De dynamiek van het stralende licht wordt weergegeven in de grote cirkels van het schilderij. Cirkels die uitwaaieren naar de zijpanelen. Deze zijpanelen zijn donkerder van kleur en stiller. Op elk paneel is een engel te zien die een brandende kaars draagt als beeld van het denken. Er zit ook duidelijk een gedachte in van ‘de wacht houden’. De engel waakt over ons, is ook teken en beeld van Gods aanwezigheid in ons leven. In de zijpanelen worden de namen geschreven van wie gestorven zijn; zij die ons zijn voorgegaan. Rechts onder is een groepje mensen dat apart staat en toch zich voegt bij de grote stroom van opgaande mensen. Het zou de aanduiding kunnen zijn van allen die niet vermeld staan op dit bord maar toch in onze gedachten meegaan.

Over de kleuren

De violette kleurstelling aan de zijkanten  duidt op inkeer en bezinning. Het wit staat voor de Aanwezigheid van de Eeuwige, het geel voor de hemelse sfeer en het rood voor de Liefde. In de vermenging van al deze kleuren, zoals het bruin in alle variaties, toont zich onze aardse werkelijkheid, waarin zowel donkere als lichte kanten zichtbaar zijn.